Historia

początki w pigułce

Pierwsza pisana wzmianka pochodzi z 1359 roku a dotyczyła ona wizyty arcybiskupa Jarosława Bogorii ze Skotnik w znajdującym się tutaj drewnianym dworze księcia mazowieckiego Siemowita III.

Arcybiskup Jarosław Bogoria był prawdopodobnie pierwszym z prymasów Polski, który na stałe przebywał w swoich siedzibach w Łowiczu i Skierniewicach. Za jego panowania Skierniewice i całe dobra arcybiskupie zaczęły odnotowywać rozwój ekonomiczny i szybko rozrosły się do całkiem dużej osady, którą można było przekształcić w miasto.

Lokacja miasta na prawie średzkim została dokonana w 1457 r. Przez arcybiskupa Jana Odrowąża ze Sprawy.
Miasto Skierniewice powstało z połączenia dwóch sąsiadujących wsi: Skierniewice i Dębe. Jan Odrowąż rozbudował i zaludnił miasto, wybudował kościół oraz wyznaczył dzień targowy na każdą sobotę (jest tak do dziś) i jarmark w dzień św. Jakuba (25 lipca). 

Z biegiem czasu Skierniewice stawały się główną wypoczynkową siedzibą polskich prymasów, w której wielokrotnie przyjmowali najznamienitszych gości. Na jesieni 1672 roku Skierniewice odwiedził późniejszy król Polski, hetman wielki koronny Jan Sobieski. Wraz ze śmiercią króla Augusta II Sasa w 1733 roku rozpoczął się dla Skierniewic krótki czas świetności na politycznej mapie Polski.

W 1795 roku zamieszkał i przez wiele lat tworzył ostatni z rezydujących w Skierniewicach prymasów, poeta i wybitny pisarz doby oświecenia Ignacy Krasicki. Skierniewice były także miejscem spotkania trzech cesarzy. W pałacu należącym wtedy do cara Rosji spotkali się w 1884 roku cesarze Aleksander III, cesarz Austrii Franciszek Józef I i cesarz Niemiec Wilhelm I. W czasie rozbiorów Skierniewice trafiły do zaboru pruskiego. Prymasi stracili swoje posiadłości na rzecz króla pruskiego, a miasto zaczęło podupadać. W roku 1867 Skierniewice otrzymały rangę miasta powiatowego i wraz z pobliskimi gminami zostały wyłączone z powiatu rawskiego.

W 1915 roku miasto zostaje poważnie zniszczone w wyniku wielomiesięcznych walk pozycyjnych toczonych nad Rawką pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi. W marcu 1915 roku do Skierniewic wkraczają wojska niemieckie. Po odzyskaniu niepodległości miasto zostaje przydzielone do województwa warszawskiego. 

Skierniewice zostały zajęte przez wojska niemieckie 10 września 1939 roku i weszły pod zarząd okupacyjny.

Polska Ludowa - II Rzeczpospolita

Po zakończeniu II Wojny Światowej Skierniewice odzyskały miano miasta powiatowego, które utraciły wcześniej 1 kwietnia 1941 roku. Od roku 1957 nastąpił szybki rozwój przemysłu. W 1957r. uruchomiono Zakłady Transformatorów Radiowych "ZATRA". W 1958r. rozpoczęto rozbudowę zakładów mechanicznych (późniejsze zakłady "FUMOS"), a w 1975r. w pięciu największych zakładów przemysłowych Skierniewic pracowało ponad 5000 osób.

W 1951r. w Skierniewicach powstał Instytut Sadownictwa, a w 1964r. uchwałą Prezydium Rady Ministrów powołany został Instytut Warzywnictwa. Obydwa instytuty znacząco wpływały na rozwój miasta.

Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa obecnie

W 1957 roku rozpoczęto odbudowę zabytkowej Osady Pałacowej oraz powstało Towarzystwo Przyjaciół Skierniewic. Skierniewice stały się siedzibą filii Uniwersytetu Łódzkiego (1975 r.). W 1978 roku zbudowano kino - teatr "Polonez", a we wrześniu 1980 roku zaczęło się ukazywać lokalne pismo "Wiadomości Skierniewickie".

Reformą administracyjną w 1975 roku zlikwidowano powiat skierniewicki, a w jego miejsce utworzono województwo skierniewickie. W związku z tym zapadła decyzja o rozbudowie miasta i powiększeniu liczby jego mieszkańców, które było jednym z najmniej ludnych miast wojewódzkich i zamieszkane było przez niespełna 30 tys. osób. Zamiar ten zamierzano zrealizować głównie poprzez zbudowanie dużego osiedla mieszkaniowego z wielkiej płyty; 1977 r. rozpoczęła się budowa osiedla Widok, obecnie skupiającego blisko 1/3 mieszkańców Skierniewic.

W lipcu 1986 Leszek Miller został wybrany I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Skierniewicach. W grudniu 1988 wrócił do Warszawy w związku z awansem na sekretarza Komitetu Centralnego PZPR.

III Rzeczpospolita - obecnie

Najważniejszym wydarzeniem III Rzeczpospolitej jest reforma administracyjna w 1999 roku, która zmniejszyła liczbę województw, dzięki czemu Skierniewice jako miasto na prawach powiatu znalazły się w województwie łódzkim.

Od początku lat 90. prywatne podmioty gospodarcze coraz powszechniej zaczęły przejmować zadania, które dotychczas realizowały wyłącznie instytucje państwowe. Powrót do idei samorządności pozwolił gminom na samodzielne kształtowanie rozwoju swojego terytorium. Rozpoczęto proces przekształcania gospodarki państwowej w gospodarkę rynkową. Proces transformacji ustrojowej spowodował częściowy upadek trzech największych zakładów pracy w naszym mieście tj. „Zatry”, „Fumosu” i „Rawentu”.

Całkowicie przekształcono handel. Powstało wiele prywatnych,małych sklepów oraz pięć wielkopowierzchniowych, wybudowano 52 km dróg oraz w szybkim tempie zaczęto nadrabiać ogromne braki w dziedzinie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej.Miasto wzbogaciło się o nowe obiekty kultury, sportu i oświaty. W 2006 r. przebudowano całkowicie Rynek (Jana Odrowąża ze Sprowy), przywracając mu wygląd pięknej „starówki”.

Od tego czasu miasto nieustannie rozwija się. Przeprowadzono wiele inwestycji, odnowiono niszczejące już budynki oraz drogi oraz zdecydowano się na budowę nowych. W 2015 roku otwarte zostało lądowisko dla helikopterów oraz wybudowano cztery siłownie na świeżym powietrzu pozwalające mieszkańcom dbać o zdrowie w przyjemnym otoczeniu. Nieustannie rozwija się także infrastruktura sportowa, budowane są nowe boiska to koszykówki, czy hokeja na trawie. Pod koniec 2016 roku otwarto kolejne 5 plenerowych siłowni oraz zaplanowano rozbudowę placów zabaw. Kulturalne imprezy, ważne inwestycje, wizyty wyjątkowych gości, czy wreszcie codzienne życie mieszkańców można śledzić także na bierząco na kanale UM Skierniewice na stronie YouTube. W 2017 roku na budżet partycypacyjny Skierniewic przeznaczona została kwota 1.5 mln złotych.

związani z miastem

Poniżej znajdują się sylwetki osób związanych z miastem. Wśród nich są zarówno rodowici skierniewiczanie, jak i też osoby, które gościły w mieście krócej, lecz pozostawiły po swojej obecności pewnego rodzaju ślad w historii miasta.

• Franciszek Hipolit Filipski -  polski samorządowiec, w latach 1931–1944 burmistrz Skierniewic, poseł na Sejm V kadencji. W czasie I wojny światowej pracował jako nauczyciel w szkole wiejskiej, był także sekretarzem gminy Grzymkowice. Działał w Polskiej Organizacji Wojskowej. Od 1921 do 1931 pełnił funkcję wójta gminy Grzymkowice, następnie zaś aż do wybuchu II wojny światowej burmistrza pobliskich Skierniewic.

• Konstancja Gładkowska - polska śpiewaczka, młodzieńcza muza i pierwsza miłość Fryderyka Chopina. Przeniosła się do Skierniewic w 1979 roku oraz mieszkała tam do swojej śmierci.
  
  
• Jan Kozietulski -  urodzony w Skierniewicach pułkownik wojsk polskich, dowódca 3. szwadronu 1. Pułku Lekkokonnego Polskiego Gwardii Cesarskiej, dowódca 3 Pułku Eklererów Gwardii Cesarskiej, dowódca 4 Pułku Ułanów Królestwa Kongresowego. Baron Cesarstwa Francuskiego.
  
  
•  Ignacy Krasicki - biskup warmiński od 1767, arcybiskup gnieźnieński od 1795, książę sambijski, hrabia Świętego Cesarstwa Rzymskiego, prezydent Trybunału Głównego Koronnego w Lublinie w 1765, poeta, prozaik i publicysta, kawaler maltański zaszczycony Krzyżem Devotionis. Jednocześnie wybitny poeta oraz pisarz, który zamieszkiwał Skierniewice w 1795 roku.
  
  
• Ignacy Jan Paderewski - polski pianista, kompozytor, działacz niepodległościowy i polityk. W 1919 roku sprawował funkcje premiera i ministra spraw zagranicznych RP.
  
  
• Aleksander Szczepan Pieniążek - polski sadownik, profesor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, członek i wiceprezes Polskiej Akademii Nauk. Założyciel i twórca Instytutu Sadownictwa w Skierniewicach. 
  
  
• Stanisław Władysław Reymont - polski pisarz, prozaik i nowelista, jeden z głównych przedstawicieli realizmu z elementami naturalizmu w prozie Młodej Polski. Przez kilka lat swojego życia przebywał w Skierniewicach. Akcja jego powieści "Chłopi" rozgrywa się w Lipcach, koło Skierniewic.
  
  
• Stanisław Teofil Rybicki - polski lekarz, działacz społeczny. 28 czerwca 1866 otrzymał dyplom lekarski Szkoły Głównej. W 1867 uzyskał dyplom lekarza powiatowego i objął tę posadę w Skierniewicach. Dzięki jego staraniom powstał w Skierniewicach nowoczesny Szpital św. Stanisława.
  
  
•  Władysław Marceli Strakacz - właściciel skierniewickiego browaru, przemysłowiec, społecznik, naczelnik OSP, lokalny patriota. 
  
  
• Tadeusz Sułkowski  -  poeta, dziennikarz, prozaik, krytyk, podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego. Urodził się w Skierniewicach, gdzie następnie chodził do szkoły. Pisał artykuły do lokalnych gazet takich jak "Głos Skierniewic i Okolicy", "Brzask Skierniewicki" i "Gazeta Skierniewicka".